Month: June 2016

A więc Brexit! można sparafrazować słynne słowa Zbigniewa Świętochowskiego (ofiary polskich szkół odsyłam tu).

W necie przewala się panika. Typowane są kolejne państwa do wyjścia z UE. Mowa jest o tym, że Unia już się rozsypuje jak Związek Radziecki. Są to przedwczesne i nieuzasadnione objawy paniki. Politycy kierujący państwami UE nie są skorzy do wyjścia z Unii, ponieważ byłoby to sprzeczne z ich interesami. Ile intratnych posad w Brukseli uległoby likwidacji! To będzie nauczka dla władców, żeby drugi raz nie doszło do takiej awarii.

Najbardziej rozbawił mnie komentrz p. Białka sprzed paru dni: Oczywiście ewentualne osłabienie funta po ewentualnej (niewiążącej z prawnego punktu widzenia) decyzji brytyjskiego ludu pracującego miast i wsi o opuszczeniu przez Wielką Brytanię Unii Europejskiej pasowałoby do tego cyklicznego schematu dosyć dobrze. Jakie to typowo polskie widzenie polityki. Przypomnę: co do zasady, brytyjski gentleman kieruje się honorem. (Od razu dodam, że Rostowski nie mieści się w zbiorze brytyjskich gentlemanów). Więc skoro Cameron powiedział, że będzie referendum – to je zrobił. Jeżeli referendum poszło nie po jego myśli – to przełknie gorzką pigułkę. A w Polsce obietnice wyborcze i umowę społeczną traktuje się jak narzędzie dojścia do władzy i sposób oszukiwania obywateli. Cała ta tak zwana ‘elita polityczna RP’ to banda clownów, których poziom moralny i honorowy predysponuje co najwyżej do zmywania garów w Londynie.

Okłamywanie obywateli przez władzę jest najgorszym zrakowaceniem systemu. Prowadzi to do podważenia zaufania społeczeństwa do władzy, wietrzenie spisków i negowanie każdej informacji płynącej z kanałów oficjalnych. Dlatego powiada się, że wierzy się tylko w informacje oficjalnie zdementowane. Jakość życia w kraju ze skompromitowanymi politykami staje się nieznośna. Nie można wierzyć nawet etykiecie na wodzie mineralnej, być może w środku jest sam ołów i kadm. Władza może mówić, że szczepionki ratują życie, część ludzi będzie wierzyć, że szczepionki zabijają, kto wie, może w ramach zmniejszania populacji w ramach NWO.

Tak jak pisałem, Brytyjczycy niedługo rozpoczną długie negocjacje z UE, które nie są niczym nowym, o ile pamięta się o specjalnym statusie w UE wyżebranym przez Brytyjczyków. Za dwa lata UE wyjdzie z Unii i nic się nie zmieni. Będzie działać jak teraz inne państwa stowarzyszone z UE, nadal będzie musiał wpuszczać pewną ilość Europejczyków, płacić UE za dostęp do wspólnego rynku i stosować się do obłędnych regulacji.

Panika to nie tylko domena Internautów. Finansiści też mają duże pole do popisu. Wiemy wszyscy o spadkach na giełdach, wystrzale złota czy dolara. Zabawne jest to jak zachowuje się para GBP PLN:

Były to zawody, która waluta jest bardziej *****wa. Wyobrażam sobie, że jakiś tam typowy john z londyńskiego City najpierw zaczął krzyczeć do kolegów traderów: wywalaj złotówki i całe inne badziewie za burte! i w efekcie złotówka zeszmaciła się wobec funta. Po chwili zreflektował się: nie, nie, to funta wywalaj, to jeszcze bardziej badziewna waluta! i sytuacja się odwróciła.

Na rynku złota fizycznego panuje spokój. Popyt ogromnie spadł i dominuje podaż generowana przez osoby chcące się pozbyć kruszcu w górce. Nie ma klientów kupujących w panice po wyspekulowanych cenach. Bardzo dobrze, że są sprzedający, zarówno na rynku złota jak i walut, ponieważ takie osoby są dostarczycielami płynności i niwelują duże ruchy cen. Na przykład jeżeli spekulanci atakują polską walutę, to właśnie najsensowniejszym rozwiązaniem jest sprzedać obce waluty za złotówki. Taki ruch bije w spekulantów, którzy skupują walutę za wyśrubowaną cenę.

Zastanawiałem się jaką pozycję wczoraj zająć. Miałem dwie opcje.

Ciąg dalszy dla zarejestrowanych czytelników.

Już za kilkadziesiąt godzin odbędzie się referendum w UK. Rynki finansowe reagują nerwowo już od dłuższego czasu. Funt jest niedowartościowany z powodu wliczenia w jego cenę ryzyka Brexitu, złoto pnie się do góry z tego samego powodu. A złotówka zachowuje się jak pijany marynarz, jak to zresztą ma w zwyczaju.

Tymczasem, gdy się tak dobrze zastanowić, to Brexit tak naprawdę nic nie zmieni. UK jest mocno związana z rynkiem UE. Owszem, nie zapłaci składek do budżetu UE z racji członkostwa w UE, ale zapłaci tyle samo za dostęp do wspólnego rynku jako państwo stowarzyszone. Co więcej, warunkiem dostępu do wspólnego rynku jest umożliwienie dostępu do własnego rynku, w tym rynku pracy. Nikt Polaków, przynajmniej chwilowo, nie będzie deportowany z UK.

Podobnie wygląda sprawa z dotkliwymi europejskimi regulacjami. Owszem, wyjście z UE wyzwoli UK z tych regulacji, tylko że wcale nie, bo i tak większość tych regulacji będzie dotyczyć Brytyjczyków, jeżeli będą chcieli swoje produkty sprzedawać w UE. I mało który biznes będzie wydzielać produkty na rynek brytyjski (bez stosowania regulacji) i na rynek europejski (z regulacjami). To się po prostu nie opłaca.

W obecnej sytuacji próba zerwania wymiany handlowej z UE w imię zablokowania przypływu Polaków czy Rumunów byłaby gospodarczym samobójstwem. Nie dość, że znacząco współtworzą oni dochód narodowy i wnoszą w podatkach więcej niż biorą w socjale, to jeszcze konsekwencje całkowitego odcięcia się od UE byłyby katastrofalne dla brytyjskich przedsiębiorstw. Zarówno dla tych, którzy zatrudniają ludzi ze Wschodniej Europy, jak i tych, które eksportują na kontynent.

Z polskiej perspektywy społeczeństwo UK wygląda specyficznie, jest odbierane krytycznie. W Polsce często mówi się, że filozofia multi-culti nie sprawdziła się, bo ludzie przestali chodzić do kościołów, gdzieś tam murzyni się strzelają, albo Afgańczycy coś wysadzili. Tymczasem to właśnie Polacy w UK sami są elementami tej kolorowej, obcej układanki. I co nawet bardziej istotne, społeczeństwa multi-culti okazują się bardziej innowacyjne i bogatsze niż jednoetniczne skanseny jak Polska. Narzekania polskich prawaków, że multi-culti się nie sprawdziła przypomina mi narzekania konserwatystów w krajach islamskich, podczas gdy ich młodzież albo ucieka do zachodniego multi-culti, albo ubiera się i zachowuje jak ich równieśnicy w miastach Zachodniej Europy.

Stali czytelnicy pamiętają być może moje wpisy piętnujące wyłudzenia VAT w obrocie metalami szlachetnymi i innymi towarami. Jestem stanowczym przeciwnikiem wszelkiego rodzaju przestępców, w tym również skarbowych. Wygląda jednak na to, że w walce z nimi nowy reżim ma zamiar wylać dziecko z kąpielą.

Nowe propozycje sprowadzają się do tego, że bez udziału sądu Fiskus będzie mógł rekwirować majątki uznanych przez Fiskusa za przestępców skarbowych, a także ich rodzin. Nie wiadomo, jak dalece będzie sięgała karząca ręka ‘sprawiedliwości’, mowa jest o nawet pięciu latach sprzed okresu popełnienia przestępstwa, rozważa się również lustrację całego dorobku życia.

Można sobie wyobrazić sytuację, w której do rodziców, rodzeństwa czy nawet kochanki osoby uznanej przez Fiskusa za przestępcę podatkowego puka Fiskus i zabiera wszystko taj osobie. A jeżeli osoba ta nie posiada takiego majątku, to Fiskus nakłada na nią dług skarbowy w wysokości kwoty, jaką uzna za stosowną. Albo sytuację, gdy do emeryta z ładnym domem puka kontroler skarbowy i pyta o pochodzenie środków użytych do nabycia tej nieruchomości w 1985 roku. Brak przekonujących dokumentów i przestępca podatkowy ląduje na bruku, a dom na licytacji komorniczej.

Nowe bolszewickie prawo zawiera tak zwane klauzule gwarancyjne, które mówią o tym, by kara była proporcjonalna do przestępstwa. I to mi przypomina przepis w przepisach karnych dotyczących narkotyków, według których prokurator może odstąpić od ścigania sprawcy, gdy miał on niewielką ilość narkotyków. Ale zwykle nie odstępował, tylko ścigał, a sąd przyklepywał wyroki za 0,01 grama marihuany. Tym razem będzie tak samo, na kwicie naczelnik urzędu skarbowego napisze, że przestępstwo skarbowe było bardzo poważne i tyle.

Śmiać mi się chce z paranoicznych wizji dekretu nakazującego zwrot zakupionego złota. Po co rząd miałby to robić, skoro będzie sobie mógł lustrować mienie, które po prostu ma na widelcu (nieruchomości, konta bankowe i maklerskie) bez konieczności nużącego przekopywania czyjegoś ogródka czy skuwania tynku w poszukiwaniu złota. Wezmą po prostu całą nieruchomość. Oczywiście, każdy ma swoje zdanie. Jeżeli ktoś jest przekonany, że na rabunek nieruchomości się nie odważą, a na rekwizycję złota jak najbardziej, to mój artykuł go nie przekona, tak samo jak nie przekonam schizofrenika, że rząd mu nie wszczepił do mózgu czipa, którym kontroluje jego myśli. Jak będzie – czas pokaże.

Jeżeli ktoś zastanawia się jeszcze z czego będą finansowane wielkie programy socjalne w stylu 500+, to już ma częściową odpowiedz. Dokładnie tak działały znane z historii mechanizmy rozkułaczania prywaciarzy w latach 1946-1989. Dlatego uważam za lekkomyślne posiadanie w Polsce jakiegokolwiek majątku łatwego do rekwizycji (nieruchomości, konta bankowe i maklerskie) szczególnie gdy jest lub było się przedsiębiorcą. W ogóle życie w Polsce zaczynam uważać za lekkomyślne.