Category: Ekonomia

Czy warto inwestować w złoto? Najlepiej zapytać ekspertów z CNBC:

Wypowiedzi doradców ekonomicznych w mediach przypominają wypowiedzi lisów na temat zabezpieczeń kurników przed wyduszeniami kur.

Oto ciekawy wykres udostępniony przez LinkedIn. Przedstawiony jest przepływ pracowników ze zbankrutowanych instytucji.

Internet huczy na temat informacji przekazanej przez Citi, jakoby z dniem 1 kwietnia bank wymagał informacji o zamiarze podjęcia większej ilości gotówki z wyprzedzeniem 7 dniowym. Osobiście uważam to za żart primaaprilisowy ze strony banku albo zaproszenie do runu na kasy. Sam Citi tłumaczy się, że nowe zasady są konsekwencją wchodzących w życie regulacji prawnych.

Stan Illinois jest bankrutem, podobnie jak wszystkie inne stany w tym kraju. Co chwila kolejne administracje ogłaszają coraz poważniejsze kłopoty. W piątek dymisję ogłosił city manager Miami. Media głównego nurtu zaczynają podłapywać temat. Oto dzisiejsza strona główna Chicago Sun-Times:

Nie ma sensu po raz kolejny rozpisywać się na ten temat, był on przerabiany na tym blogu wystarczająco często.

Interesująca jest inna refleksja – jak mało zwykli zjadacze chleba zdają sobie sprawę z powagi sytuacji i konsekwencji wynikających dla każdego z nich. Ludzie nie rozumieją, że podatki będą musiały być podnoszone a usługi świadczone przez stan – obcinane. Wyborcy wydają się żyć we własnym świecie, w którym nie ma potrzeby żadnego kontaktu z władzami. Wkrótce może nadejść bardzo bolesne zderzenie z rzeczywistością.

Ale hej, nie jest źle. Ameryka ograła Kanadę w hokeju. Co tam deficyt stanu Illinois.

Polska jest krajem na dorobku. Mimo upływu dwóch dekad od upadku marionetkowego rządu Jaruzelskiego, poziom życia jest daleki od zadowalającego. Kraj jest zamieszkiwany przez miliony biednych ludzi, którzy każdy dzień zaczynają od myśli ‘co tu dziś do gara włożyć’.

Dla tych ludzi rozluźnienie standardów udzielania kredytów był darem darmowych pieniędzy. Oto można było założyć ubranie do kościoła, wziąć dowód osobisty i udać się po gotówkę. Często nie było nawet chęci oraz zwyczajnie możliwości, by oddać później te pożyczkę. Po prostu manna z nieba.

O ludziach tych zapomnieli prezesi banków i specjaliści konstruujący produkty bankowe. Dawno już nie wyjeżdżali z Warszawy do wiosek/miasteczek skąd pochodzą i pozapominali jak naprawdę Polska wygląda. Zakładali nierealnie, że pieniędzy nie odda taki procent jak opisany w obcojęzycznych podręcznikach. Prawda jest taka, że żeby w Polsce zarobić na pożyczkach gotówkowych, procenty muszą być w wysokości stosowanej przez Provident. Tylko to skompensuje straty wynikające z niemożności windykacji.

Tu jest ciekawy materiał opisujący szerzej cały problem:

Tylko że liberalnych [pożyczkodawców] praktycznie już nie ma. Szybkie i drogie pożyczki, które miały być dla banków żyłą złota, okazały się kulą u nogi. […] Okazało się jednak, że gdy klienci popadają w tarapaty finansowe, na początku przestają spłacać raty kredytów gotówkowych. Jednym z banków, które najbardziej sparzyły się na szybkich pożyczkach, jest Kredyt Bank. Za pośrednictwem Żagla (firma pośrednictwa finansowego, która jeszcze niedawno należała do Kredyt Banku; bank sprzedał ją pod koniec 2009 r.) udzielał pożyczek gotówkowych i ratalnych. Teraz ma problem z odzyskaniem z grubsza co piątej pożyczonej złotówki i musiał zawiązać blisko 0,5 mld zł rezerw. – Wielu klientów zawiodło nasze zaufanie. Zadłużali się bez opamiętania, brali kredyty w wielu bankach i w ogóle nie zwracali uwagi na to, że pożyczone pieniądze trzeba oddać – mówi Lidia Jabłonowska-Luba, wiceprezes Kredyt Banku.

Oczywiście mnóstwo komentatorów nie zgodzi się z tym co piszę i skomentuje, że w Polsce jest super i o co ci chodzi. Czyżby ? Spójrzmy na opracowane dane statystyczne:

Wiktor Wojciechowski, ekonomista fundacji FOR, przypomina, że naszą drogę ku materialnemu dobrobytowi rozpoczęliśmy z niskiego poziomu. PKB na głowę mieszkańca w 2009 roku wyniosło w Polsce 19,5 tys. dolarów. To o 80 proc. więcej niż w 1989 roku i dokładnie tyle, ile notowały Czechy (czeska część Czechosłowacji) w 1989 roku! – Czyli po 20 latach jesteśmy w punkcie, w którym Czesi zaczynali swoją transformację gospodarczą – podsumowuje Wojciechowski.

Według “Diagnozy społecznej” w ciągu 16 lat (1993-2009) odsetek osób, których dochody nie starczają na bieżące potrzeby, spadł z trzech czwartych do nieco ponad jednej czwartej.

A jak będzie wyglądać emerytura Polaków? Tak samo jak ich oszczędności:

Dwie trzecie Polaków uważa, że należy oszczędzać, ale niemal równy odsetek osób przepuszcza natychmiast wszystko, co ma. To wnioski z badań Fundacji Kronenberga. W “Diagnozie społecznej” 66 proc. pytanych otwarcie mówi, że nie ma żadnych oszczędności.

– Ludzie chcą uchodzić za rozsądnych, dlatego pochwalają oszczędzanie. Ale nawet wielu z tych, którzy deklarują, że oszczędzają, jak ich dobrze dopytać, to przyznaje się, że trzyma pieniądze w domu. Niewiele ma to wspólnego z ideą oszczędzania. Nie dość, że te pieniądze narażone są na kradzież, można je wyciągnąć i wydać w przypływie szaleństwa, to na dodatek zżera je inflacja – mówi Tomasz Zaleśkiewicz, szef Zakładu Psychologii Ekonomicznej Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej. – Poza tym nie lubimy oszczędzać, bo to odraczanie konsumpcji, a my wolimy ją przyspieszać – dodaje.

Konkluzja ? Taka sama jak u prowadzących badania:

– Konsumpcjonizm dopiero się u nas rozwija, i to na glebie postchłopskiego, folwarcznego myślenia, które napędza Polaków do prezentowania statusu ponad miarę, do wywyższania się. Jest niezmiernie prostacki i polega na ocenie jakości życia przez pryzmat dóbr i zasobów, jakie się posiada albo na które nas stać. Cóż, nie jesteśmy narodem mieszczańskim jak Czesi, nie liczy się u nas dobro wspólne, tylko dobro własne – mówi wprost Tomasz Szlendak, socjolog z UMK w Toruniu.

Jedyny kanał warty oglądania. Nie wiem czy ta reklama jest też w PL?

Wspominałem już wcześniej, że wyłącznie kartom kredytowym zawdzięczamy to, że na ulicach nie mamy barykad. Gdy kończą się zasiłki, złoto czy elektronika którą można sprzedać i oszczędności (o ile w ogóle są), bezrobotni sięgają po karty. Jednak nawet i karty nie są bezdenne i w końcu na wyświetlaczu terminala w sklepie spożywczym pojawia się magiczne ‘authorization declined‘.

O tym co się dzieje w skali całego kraju niech zaświadczy wykres przedstawiający odsetek niespłacanych kart kredytowych u jednego z większych graczy na rynku kart – Capital One.

Ten jednorazowy wystrzał w 2005 spowodowany był wejściem nowej  ustawy o bankructwie konsumenckim (napisanym zresztą w całości przez banksterów) i ucieczką konsumentów w bankructwo, korzystając z ostatków liberalnego prawa.

Pamiętacie, jak niedawno p. David Walker, zajmujący wówczas stanowisko ‘Comptroller General’ wystąpił publicznie i ogłosił że USA zbankrutuje jeżeli nie przestanie się zadłużać ? Davida już dawno się pozbyto z urzędu, zastąpił go bardziej spolegliwy Gene L. Dodaro, który ma przykazane trzymać buzię na kłódkę. Niemniej jednak Walker nadal zapraszany jest do mediów i stawia różne absurdalne tezy, np. że USA mogą zbankrutować tak samo jak Grecja.

To już się dzieje – Azja pozbywa się obligacji amerykańskich. To nie są żarty ani też kwestia odległej przyszłości.