Teoria Kosmologiczna Słomskiego

Z dużym zainteresowaniem przyglądam się poszukiwaniom prowadzonym przez fizyków. Mam zamiar podzielić się z czytelnikami moimi przemyśleniami dotyczącymi przeszłych i przyszłych losów naszego Universum.

Odkrycie Hubble’a polegało na stwierdzeniu, że galaktyki się od nas oddalają. Wytłumaczenie tego zjawiska nastręcza trudności. Obecnie najpopularniejsza teoria mówi o istnieniu ciemnej energii, która ma działanie odpychające wobec galaktyk. Teoria ta brzmi nieprzekonująco i równie desperacko jak Teoria eteru, która zakładała istnienie tajemniczej substancji wypełniającej Universum, która miałaby umożliwiać przenoszenie się fal elektromagnetycznych.

Mam lepsze wytłumaczenie ucieczki galaktyk – powolne puchnięcie przestrzeni. Każde dwa punkty w przestrzeni oddalają się od siebie. W przypadku nukleonów będą to prędkości nieznaczne i trudne do zmierzenia, w przypadku galaktyk mamy zjawisko bardziej dynamiczne i łatwe do wykrycia.

Teoria ta tłumaczy Wielki Wybuch. Obecnie klasyczna teoria nie mówi o niczym, co mogłoby spowodować to zjawisko. Moja teoria zakłada, że cała materia Uniwersum przed Wielkim Wybuchem była czymś w rodzaju ogromnej czarnej dziury (Pre-universum), co ważne o niezerowych wymiarach. Choć o mechanice czarnych dziur nie możemy mieć żadnego pojęcia, to można się domyślać się, że podlegają pewnej dynamice – z jednej strony są ściskane przez grawitację, a z drugiej strony istnieją tam zapewne jakieś siły odpychające (atomowe?). Powolne puchnięcie przestrzeni powodowało spadek gęstości czarnej dziury, co z kolei prowadziło do zmniejszenia sił grawitacyjnych. W pewnym momencie grawitacja była na tyle słaba, że nie była w stanie przewyższać sił odpychających i doszło do Bing Bang.

W myśl tej teorii, skoro nie widzimy obecnie wybuchających czarnych dziur oznacza to, że Pre-universum nie było zasilane świeżą materią i że proces ten jest bardzo powolny. Nie obserwujemy też materii wpadającej do naszego Uniwersum, co oznacza, że Pre-uniwersum musiało znajdować się w pustej przestrzeni.

Ciekawe jest też to, że jeżeli rzeczywiście Universum puchnie, to ‘stałe fizyczne’ wcale nie są takie stałe, jak się nam wydaje. Być może są uznawane za stałe tylko dlatego, że zmieniają się tak wolno, że zwyczajnie tego nie zauważamy.

Konsekwencją takiej teorii są niewesołe losy Universum. Wszystkie galaktyki oddają się od siebie, wszystkie czarne dziury wybuchną, podobnie jak wszystkie gwiazdy. W skali mikro rozpadną się atomy i ich jądra. Niestety, oszczędzanie w długim terminie nie ma sensu, za tysiące miliardów lat wszystkie sztabki złota zamienią się w rozproszoną chmurę nukleonów.