Optymalizacja ZUS

Zabezpieczenie społeczne jest wskazywanie przez Konstytucję RP jako prawo posiadane przez obywateli Polski. Art. 67 Pkt 1 brzmi następująco:  Obywatel ma prawo do zabezpieczenia społecznego w razie niezdolności do pracy ze względu na chorobę lub inwalidztwo oraz po osiągnięciu wieku emerytalnego. Zakres i formy zabezpieczenia społecznego określa ustawa.

W ustawie słowa ‘ma prawo’ zostały zastąpione przez ‘ma obowiązek’. Nie sposób iść do ZUSu i powiedzieć Wiecie co, mam co prawda prawo, ale ja z niego rezygnuję, ale dzięki, że pytacie i chcecie pomóc. Taka zmiana, w której prawo staje się obowiązkiem, jest zaprzeczeniem koncepcji praw konstytucyjnych – posłowie mogą nam dać więcej przywilejów, ale nie mogą nam ograniczyć tych przysługujących konstytucyjnie. Jest to bezprawie legitymizowane przez sądy powszechne, jak również Trybunał Konstytucyjny, stojący przecież na straży właściwego rozumienia Konstytucji. Niestety, w Polsce sędziowie są tylko urzędnikami przyklepującymi decyzje pracowników ZUS.

Zresztą Konstytucja to jeden wielki bełkot, kolekcja martwych przepisów, z której tak naprawdę nie możemy korzystać.  Preambuła, chyba najgorszy fragment tego dokumentu, zawiera jedno zdanie posiadające głęboki sens, mianowicie: … pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane… . Właśnie mamy czasy, w której konstytucyjne prawo do korzystania (lub nie) z usług ZUSu jest łamane, co daje nam już dziś mnóstwo kolejnych gorzkich doświadczeń.

Ciąg dalszy dla zarejestrowanych czytelników.