Month: May 2011

Stare powiedzenie mówi, że wierzy się tylko w pogłoski oficjalnie zdementowane. Pogłoski o wyjściu Grecji z Euro są intensywnie dementowane przez Niemców, co wskazuje na rozpatrywanie tej właśnie opcji.

Co zabawne wypowiadają się na ten temat Niemcy, co pokazuje kto naprawdę rozdaje karty. Niespecjalnie mi to przeszkadza, podoba mi się niemieckie nastawienie do kwestii fiskalnych. Pamięć o hiperinflacji, która utorowała Hitlerowi drogę do władzy, jest nadal w zbiorowej świadomości, przez co Niemcy są mniej skłonni do podejmowania kroków znanych z USA, czyli planowego szmacenia swojej waluty i zarzynania złotej kury, jaką jest przywilej posiadania waluty rezerwowej świata.

Grecja stoi pod ścianą. Kraj jest w stanie zbliżonym do wojny domowej od wielu miesięcy. To co się tam dzieje przypomina okres stanu wojennego w Polsce. Kraj jest targany strajkami i burzliwymi demonstracjami. Konieczne jest podjęcie w końcu męskiej decyzji. A faszerowanie tych utracjuszy zastrzykami z innych krajów Europy jest niepedagogiczne i nigdzie nie prowadzi. Oni przepalą wszystko co dostaną i poproszą o więcej.

Możliwości wyjścia z tego szamba jest wiele, ale powrót do drachmy jest najbardziej rozsądny. W takim scenariuszu cięć budżetowych nie będzie, rząd będzie sobie wypuszczał obligacje, które będą wykupywane przez bank centralny. Golenie obligatariuszy odbędzie się w ten sposób, że obligi zostaną przeliczone w przykładowym stosunku 1 euro do 1 nowej drachmy, a następnego dnia 1 euro będzie kosztować 3 nowe drachmy. W ten sposób można w jeden dzień ogolić ‘frajerów’ o 66% i nie trzeba z nikim negocjować ‘restrukturyzacji’ zadłużenia.

Oczywiście następnego dnia po wymianie dotychczasowych obligacji w euro na nowe, nominowane w drachmach, oprócz obligów w drachmach zostaną wypuszczone nowe obligacje, w euro. Rząd Grecji zapewni, że jest to ‘zysk bez ryzyka’ i że ‘gwarantuje pełną wypłatę tych obligacji w przyszłości’.

Konsekwencją będzie ogromna inflacja, ale do tego Grecy są przyzwyczajeni. Wolą inflację niż cięcia socjału, więc niech mają to co chcą. Przyjemną stroną zamieszania będzie to, że po wymianie pieniądza miesięczne wakacje w Grecji staną się tańsze niż tydzień w Ciechocinku.

Niemal miesiąc temu popełniłem wpis, w którym przy cenie srebra wynoszącej $40 zapowiadałem, że raczej zobaczymy $30 niż $50. W reakcji na moją wypowiedź srebro niemalże dotknęło $50 by wpaść w swobodny spadek w stronę $30. Na tą chwilę cena wynosi $33 a srebro zanotowało dziś 12% spadku. To są spektakularne wydarzenia, spadająca cena przebiła wszelkie opory wynikające z analizy technicznej jak gorący rozżarzony nóż masło.

No i potwierdziło się stare przysłowie, że kto nie słucha Przemka Słomskiego, ten słucha psiej skóry.

Warto zastanowić się co dalej. Jeżeli ktoś się zniechęcił do posiadania srebra i chce je wyrzucić, to proszony jest o odesłanie go na mój adres, może być nawet na mój koszt, niech stracę. Fakty są jednak takie, że spadki cen nie zmieniły ani o jotę fundamentów, to jest zeszmacenia dolara oraz katastrofalnie niskich poziomów zapasów w magazynach dilerów.

Spadek cen jest niczym więcej jak próbą wytrącenia srebra z rąk naiwnym.

W moim odczuciu, cena srebra może oscylować pomiędzy $20 a $30, z tym, że cena $20 lub mniej jest niesamowitą okazją, a $30 jest ceną fair.

Jestem głęboko przekonany, że spadki są tymczasowe. Ten wystrzał do $50 był ostrzeżeniem i sygnałem do czego zdolne jest srebro, jaki jest potencjał do wzrostu cen. W ciągu następnych miesięcy ‘srebrne okno’ znów się zamknie, a cena przebije $50. W perspektywie kilku lat cenę $50 będziemy wspominać jak dziś wspominamy czasy, gdy złoto było po $700.

Warto też nadmienić, że ten miesiąc może być ciężki dla giełd. Tradycyjne powiedzenie ‘sell in May and go away’ połączone z bankructwami państw oraz katastrofalnym stanem wielu gospodarek nie napawają optymizmem. Sytuacji nie ratuje nawet ilość drukowanej kasy, po prostu krach może nadejść nawet na rynku zasypywanym pieniędzmi a rynek akcyjny może podążyć taką samą drogą jak srebro przez ostatnie dni. Osobiście wolałbym zająć w tym momencie krótkie pozycje lub opuścić rynek na rzecz atrakcyjnie przecenionych surowców.

Disklejmer – posiadam długie pozycje w kruszcach i krótkie na rynkach akcyjnych. Wpis nie jest poradą inwestycyjną tylko opinią na temat aktualnych wydarzeń gospodarczych.

Standardowe informacje o ilości złota w dyspozycji poszczególnych krajów nie dają żadnych użytecznych informacji. Prawdziwe znaczenie ma to, ile złota przypada na jednego mieszkańca:

Polska ze swoimi 103 tonami plasuje się hen hen w okolicach państw afrykańskich ze swoimi $125/osobę.

Powyższe wyliczenia zakładają optymistycznie, że polskie złoto znajduje się do naszej dyspozycji. O ile wiadomo, tylko tona znajduje się w PL, reszta jest powierzona na przechowywanie w bezpiecznych skarbcach Londynu. Czy jest tam fizycznie nie wiadomo – może być wyleasingowana innym podmiotom i w razie poważnego krachu niemożliwe do odzyskania.

Gdyby tak się stało, rzeczywiste rezerwy Polski wynosiłyby $1/osobę. Wtedy może się okazać, że gdyby zdrapać złoto z etiopskich sztabek, to Etiopia będzie miała większe rezerwy złota na głowę niż Polska.