Czyściciele

W Wybiórczej ukazał się nieautoryzowany wywiad z p. Żukowskim, specjalizującym się w usuwaniu lokatorów z kamienic. P. Żukowski najwyraźniej jest niegłupi i zna życie, skoro na wstępie stwierdza, że i tak gazeta napisze co zechce.

W sporze lokatorzy vs kamienicznicy stoję po stronie kamieniczników. Głównie wynika to z faktu, że przez całe dorosłe życie uczciwie płacę rynkowe stawki najmu. Dodatkowo liznąłem co nieco ekonomii, co daje mi przeświadczenie, że jeżeli najemcy płacą niskie czynsze, to nie daje się utrzymać należytego stanu technicznego budynku. Nieruchomości wymagają stałych nakładów, gdy nie ma na nie pieniędzy, to budynek zaczyna popadać w ruinę. I to właśnie zjawisko widać w każdym mieście w Polsce.

Oczywiście medal ma dwie strony. Zdarza się tak, że lokatorzy rzeczywiście nie mają środków na rynkowy czynsz. Mowa tu o emerytach z głodowymi świadczeniami, rodziny wielodzietne czy osoby zarabiające minimalne stawki. Ceny w Polsce są zbliżone do cen w USA, tymczasem stosując tamtejsze miary nędzy trzeba by uznać, że 90% Polaków to nędzarze. Definicja nędzy to dochód na 4 osobową rodzinę mniejszy niż 6454 zł miesięcznie. Poza Warszawą taki dochód to marzenie wielu rodzin ciężkie do zrealizowania jeżeli nie ma się w rodzinie posła z PSL.

Dla polityków wybór jest prosty. Mogą lansować prawa chroniące kamienicznika, i wtedy miasta odzyskają zadbany wygląd, ale powstaną obszary zamieszkane przez nędzarzy (fawele). Mogą też chronić za wszelką cenę ‘prawa’ najemców, przez co ludzie nadal będą żyć w ruinach i zapraszać redaktorów z TV, żeby im pokazać jak się im balkony zarywają.

Paradoksalnie ochrona kamieniczników wychodzi na dobre również najemcom. Inwestorzy, pewni że państwo będzie ich chronić, są bardziej skłonni do inwestowania w nieruchomości przeznaczone na wynajem. Na każdym rynku na którym rośnie podaż spadają ceny, zatem ceny najmu też by spadały. Ponadto każdy kamienicznik musi brać pod uwagę ryzyko działalności i wliczać to ryzyko w cenę najmu. Jeżeli istnieje ryzyko, że ktoś może mieszkać za darmo, czynsz innych lokatorów musi pokrywać stratę generowaną przez cwaniaka. To ta sama zasada, że jeżeli w warzywniaku kradną połowę jabłek, to druga połowa musi być dwa razy droższa, żeby pokryć szkodę, inaczej warzywniak zostanie zlikwidowany. Dlatego właśnie czynsze są wyższe niż mogłyby być.

Politycy lubią dobroczynność, dawanie czegoś za darmo na koszt kogoś nieświadomego z bycia rabowanym. Badania pokazują, że dokładnie tak samo jest z większością społeczeństwa. Problem właśnie w tym, że nikt nie wyciągnie własnych pieniędzy z własnej kieszeni, dużo chętniej wyciąga się cudze pieniądze z cudzej kieszeni. Dlatego  tak beztrosko tworzy się ustawy zmuszające do świadczeń kamieniczników i dlatego jest na to tak duże społeczne poparcie.

Przypadkiem skrajnym jest p. Ikonowicz i jego pikiety blokujące eksmisję niepłacących lokatorów. Jest to przypadek zastanawiający. Dlaczego akurat mieszkania? Dlaczego nie pikietuje wspomnianego warzywniaka, domagając się darmowych jabłek dla biednego społeczeństwa. Mógłby też pikietować autobusy, w których trzeba płacić lub stacje benzynowe, w których paliwo jest przecież ekstremalnie drogie.

Państwo ma mnóstwo możliwości wspierania mieszkalnictwa bez obciążania podatników. Wymienię kilka przykładów:

– zlikwidowanie fikcji ziemi rolnej i ziemi pod budownictwo,
– uwolnienie gruntów z posiadania wszelakich Państwowych Agencji Tego i Owego,
– ułatwienie uzyskiwania pozwoleń na budowę,
– wsparcie dla spółdzielczości mieszkaniowej, TBS czy innych rozwiązań typu ‘mieszkanie na wynajem’,
– skierowanie bezrobotnych i więźniów do prac budowlanych.

Tak zwane ‘wsparcie’ jakie udzieliło państwo tej branży pobudziło stronę popytową rynku nieruchomości. Poprzez program ‘Bank na twoim’ udało się napędzić zakupy skuteczniej niż budowy, co przyczyniło się do powstania spekulacji. Zamiast tego powinno się wspierać stronę podażową, przez co mieszkania byłyby tańsze więc i dostępniejsze. Niestety, we współczesnych demokracjach fasadowych, gdzie politycy chodzą na pasku banksterów, nie ma co liczyć na rozwiązania korzystne dla obywateli.