Bananyzacja

Starożytna tradycja nakazuje zabijać posłańca przynoszącego złe wieści. Tak działa ludzka psychika. Do dziś zawodem szczególnego ryzyka jest bycie prezenterem pogody w TV. Można zostać pobitym na ulicy za fatalną pogodę, którą ktoś miał na wakacjach.

Na zbitą twarz wywalono właśnie szefa S&P za to, że kolejne ekipy reżimu rządzącego w USA zrujnowały ten kraj. Jego wina była taka, że ośmielił się powiedzieć jak rzeczy naprawdę się mają. Tylko kwestią czasu jest niewygodni ludzie nie będą zwalniani, tylko pozbawiani głów, jak taki Gongadze. Upadek standardów sprawowania władzy w Stanach jest przerażający i roku na rok następuje coraz większe zdziczenie. Republika bananowa, gdzie szefowie banku centralnego mówią wprost, że kasy na zwrot długu nie mają, ale zawsze mogą ją dodrukować.

W międzyczasie zabawnym jest obserwowanie dziecinnych prób prowadzenia dyplomacji przez Polskę. Jak oni działają wiedzą ci, którzy kiedykolwiek próbowali załatwić coś w ambasadzie PL. Ta banda pracuje 10h w tygodniu, nikt nie odbiera telefonów, na paszport czeka się pół roku, a pyski biurw wykrzywione są ‘bananami’ jak za głębokiej komuny.

Całkowitą kompromitacją państwa polskiego jest sprawa sprezentowania dowodów potrzebnych Białorusi na udupienie opozycjonisty Bielackiego, oraz sprawa aresztowania innego Białorusina nazwiskiem Pimienau. Dobrze, że choć odpowiedzialnych prokuratorów wywalono na zbitą twarz, jak szefa S&P.

Żenujące jest też wysyłanie broni do kraju objętego wojną domową. Polska utrzymuje stosunki dyplomatyczne z Libią i reżim Kadafiego, jakkolwiek obrzydliwy i zbrodniczy, jest legalną władzą w Libii. Wyobraźmy sobie sytuację, w której ja wzniecam rozruchy w Polsce, przy pomocy czołgów importowanych z Białorusi czy Libii. Polska postawiła się w sytuacji sponsora afrykańskiej wojny domowej.

Jeżeli już działać, to wyłącznie w celu zaprzestania rozlewu krwi. Można zaprosić strony do Warszawy, rozśmieszyć pokazując ‘postęp’ przy budowie metra (którego w Trypolisie jest 104 km i 73 stacje !! ) i już rozluźnionych posadzić przy stole i negocjować. Wysyłanie broni – na koszt podatnika (!!) – jest zupełną głupotą.

Jeżeli już robić politykę na wysokim poziomie, to raczej dostrzegać nisze tam, gdzie inni ich nie widzą. Na przykład sprawa Kurdystanu powinna być szczególnie bliska Polakom, jako że Kurdystan przypomina Polskę pod rozbiorami. Turcja bombarduje tamtejszych bojowników tak jak Rosja pacyfikowała polskich bojowców z PPS. Tam trzeba działać – niekoniecznie wysyłając Kurdom czołgi na koszt polskiego podatnika, lecz prowadząc ofensywę dyplomatyczną na rzecz prawa samostanowienia dla Kurdów.