Wspolne wartosci europejskie tworzone byly w czasie, gdy Europa byla slabo zaludniona, czesto pustoszona wojnami i epidemiami. Najgorsze z nich – wojna 30 letnia i epidemia dzumy potrafily wybic i 80 % populacji, cale miasta i regiony Europy byly wymarle. W takich sytuacjach zycie ludzie nabieralo wartosci, kazdy czlowiek byl bezcenny dla spoleczenstwa. Narodzil sie humanizm.
Sytuacja dzis jest zupelnie odmienna. Postep medycyny, wzrost wydajnosci rolnoctwa, pomoc humanitarna a z drugiej oszlomstwo religijne zabraniajace kontroli urodzen spowodowaly eksplozje demogaficzna. Ludnosc krajow biednych gwaltownie rosnie i nie znajduje ujscia, kraje bogate bronia sie przed emigrantami. Nie mozna sie wiec dziwic odchodzeniu od poszanowania czlowieka skoro mamy ich ‘nadprodukcje’ i przeludnienie. Paradoksalnie zycie ludzkie tez kwalifikuje sie do ekonomicznej zasady podazy i popytu. Jezeli danego towaru (np. wegla) jest duzo, wiecej niz chetnych do kupna – cena bedzie spadac. Przenoszac to na grunt zycia spolecznego – jezeli chetnych do pracy jest wiecej niz miejsc pracy, mamy bezrobocie i niskie zarobki. Jezeli ‘produkcja’ ludzi jest wieksza niz mozliwosci wchloniecia tych ludzi przez spoleczenstwo (wyzywienie, wyksztalcenie, uzyskanie pracy, miejsca zamieszkania itp) to powstaje grupa niepotrzebnych ludzi, dzieci o ktorych troszczy sie ulica, dochodzi tez do patologii jak szwadrony smierci zabijajace bezdomnych.
Paradoksalnie katolickie podejscie do zycia jest zaprzeczeniem slowa ‘szacunek’, choc pyski maja pelne frazesow. Szacunek do zycia polega na tym, ze dzieci rodza sie gdy sa oczekiwane i gdy rodzicow stac na nie emocjonalnie i finansowo. Smierc godna oznacza odejscie wtedy, gdy medycyna jest bezsilna, gdy dalsze zycie oznacza pasmo cierpien. W pyskach katoli szacunek do zycia oznacza nieograniczone rozmnazanie bez umiaru. Obrzydliwe jest to, ze katole lepiej traktuja swoje zwierzeta – nie pozwalaja na nieumiarkowane rozmazanie i dobijaja cierpiace zwierzeta.
